Belki benim değil ama elimde büyümüş gibi, bugün gitti ama yarın yine burdaymış gibi, konuşamıyor ama  her bakışında başka hikayeler anlatıyor gibi, içinde kocaman bir adam var ama bebeğim gibi, gözleri yarı açık ama uyuyor gibi..

Şimdi bir avuç toprak altında ama hala ayak ucumda gibi..

Bunun bir tarifi yok, acısı, hüznü, özlemi, azı ya da çoğu… Artık minik kalbi atmıyor ya, bizimkini alıp gitmiş gibi..

Fevzi

24.04.2004- 09.08.2011