Değişen dengelerin özel dikimi gündüz, hazır giyimi gece kıyafetine dönüştürdüğüne siz de inanmıyor musunuz?

Istanbul Moda Haftasının ilk gününde, gayet beklenen bir hareketle, ilk defilemizi kaçırdık ancak Şafak Tokur için yerimizi almayı başardık. Şafak Tokur’ u karma defilelerden sonra ilk kez solo izleyecektik. Koleksiyon 3 farklı konsepe bölünmüştü, ancak hepsinin beni aynı derecede yakaladığından emin değilim. Mavinin ve dijital dünyanın sunduğu özgürlük hissiyatını ya ben bir yere dayandıramadım ya da ben gerçekten dijital dünyadaki özgürlükten hiç nasibimi almamışım. İkinci bölümde ortaya çıkan geleneksel kıyafetleri sevdiğimi söylemeliyim. El yapımı deri çarıklara olan aşkım zaten bilinir ve bu defiledeki çarıklar, evet, harikaydı!

Kapak fotoğrafına yerleşiminden görebileceğiniz üzere Dilek Hanif, podyumda yılların tecrübesini, yaratıcı ve akılcı çözümlerini ve mükemmel el işçiliklerini ortaya serdi. Couture konusunda ne kadar iyi olduğu zaten aşikar ama bunun bir hazır giyim koleksiyonu olduğunu söylesem inanır mısınız?

Atıl Kutoglu’ nun showunda çizgileri ve parlak çizgilerin beyaza yansımasını çok sevdim. Zaten gelecek yaz çizgilerin baştan ayağa yayılacağını geçen moda haftalarında gördük. Payetin tülle buluştuğu tuvaletleri biraz “fazla fazla” bulduğumu söylemeliyim. İşin içinde bir maskülen duruş varsa da ben kaçırıyor olmalıyım. Yoksa göz almanın bir sınırı olmadığını çoktan öğrendik.

Geçen yıllara kıyasla benim çok daha fazla içine girebildiğim bir koleksiyon olmasına karşın Jessica Stam’ ın podyuma çıkışından sonra büyük bir dikkat dağınıklığı yaşadığımı itiraf ediyorum! Profesyonelliğimin çöküşe uğradığı an!