Hani lisedeki o süper gıcık kızı hatırlıyor musun? Sürekli herkese laf sokabilen ve ama sürekli o çok istediğin botları giyen.

(Tabi ki Harley Davidson’dan bahsediyorum.)

Harley Davidson botlar  // ModaTutkusu by Lovemybody jeans // IAMNOTBASIC atlet// Forever New leather jacket // Alexander Wang duffle çanta

Çocukluk ve gençlik yıllarımda sahip olabilmek için yalvardığım şeyler oldu. Ama gerçekten -YALVARMAKTAN- söz ediyorum. (Hayır Anne, tabi ki senden bahsetmiyorum. Şu sözlüden 4 veren fizikçiden bahsediyorum, yoksa din kültürü müydü? Neyse seni ararııımmm.) Önce boyum büyüklüğünde – boyum o zamanlar şuanki bacak boyum kadar yoktu tahmin edersiniz, peluş ayıcıklar için yalvardım. Sanırım birkaç aylık harçlığım ediyordu ya da uyurken beni boğar diye korkup almadılar, tam bilmiyorum. Sonra dönemin en havalı oyuncakları BARBIE EVLERİ için yalvardım. Günlüğüme resimlerini çizdim – okuduklarını biliyordum, akıllı bir çocuktum ben, oldukça manipulatif:) Ama aile bireylerim de akıllıydı tabi bu numarayı yemediler.- mağaza vitrinlerine yapıştım hatta kendimi rezil etmek pahasına, en yakın arkadaşlarımı bile bunun için yalvarttım- neticede bu mahalleye bir renkli televizyon gelmesi kadar büyük bir olay olacaktı, herkes nemalanabilirdi. Ama o da olmadı.

O dönem ailemin oyuncuklara karşı olduğunu düşünmeye başladım, sanırım hakkımı daha akıllıca parçalarda kullanmalıydım ama onlar için de yalvarmama gerek yoktu ki. Bilim Teknik dergisine aylık abone oluyorduk ama arada bir Hey Girl! almaya kalkınca harçlıktan oluyorduk, işler tam sarpa sarmıştı.

Sonra, sonra hormonlarımın nefret çığlıkları atmaya başladığı ergenlik dönemimde, hayattaki en BÜYÜK gücümüz, gururumuzu(!) ayaklar altına bu botlar için aldım ve yalvardım. İş mi teklif etmedim- haftada bir gün evi temizleyerek gündelikçilikten para yapabileceğime inanıyordum, neticede annem beni 5 yaşımdan beri mutfakta ve evde yalnız bırakıyordu, işi paraya çevirmem an meselesiydi ama tabi ki bizimkiler sorumluluğumdan para kazanmamı kabul etmediler, temizlik zaten sorumluluğummuş, hem de ergenlikte, peh! Depresyona girmeyi denedim, o da olmayınca pes ettim ve okulun en “cool” kızının tekeline terk ettim canım Harley botları.

Ne güzel günlerdi.

Hala her giydiğimde bu botlar için yalvardığım gençliğim aklıma gelir. Bir de o Harley Davidson botları ünlülerden önce bile giymeyi nasıl başardığını bir türlü anlamadığım, anadan doğma vahşi liseli kız:)